Tek başına ‘test’ sözcüğü muhtemelen en sinir bozucu öğrencilerin kalbine korku salmak için yeterlidir. Yine de araştırmalar, testlerin uzun süreli hafızamızı ve ihtiyaç duyduğumuzda önemli bilgileri alma yeteneğimizi geliştirmeye yardımcı olabileceğini göstermektedir.

Hepimizin, kendimiz için en iyi şekilde çalıştığını düşündüğümüz belirli alışkanlıkları, tuhaflıkları ve rutinleri içeren kendi çalışma stratejilerimiz vardır. Ancak, geleneksel öğrenmeye yaklaşımın bir zamanlar inandığımız kadar etkili olamayacağını öne süren kanıtlayıcı bir kanıt vardır. Aslında, sınav saatine yaklaşırken gözleriniz yuvalarından çıkmaya hazır olana kadar kendinizi okurken bulursanız, o zaman yanlış şeyler yapıyor olabilirsiniz.

Test Etkisi

Testler, araçlardan ziyade, uç olarak kabul edilir. Onları bize ne kadar bildiğimizi göstermek için kullanıyoruz (ve bazı durumlarda ne kadar bilmiyoruz!), Ama gittikçe daha fazla psikolog, testlerin bizim için bundan daha yararlı olabileceği fikrini geliştiriyor . ‘Nasıl?’ sen sor. Öyle görünüyor ki, aslında uzun süreli hafızayı geliştirmeye yardımcı olabilirler . Bu, dil öğrenmeleri ya da önemli gerçekleri ve tarihleri ​​depolamak için idealdir . Bu, daha az ya da az etkili olmalarından ya da kullanılmamasını daha da utanç verici kılıyor.

Örneğin, öğrenciler kendi benzersiz çalışma alışkanlıklarına sahip olsalar da, genel çalışma yaklaşımları genel olarak oldukça benzer görünüyor:

Çalışma, çalışma, çalışma, test.

Veya bu gibi görünebilir:

Çalış, test et, çalış, test.

Ancak, araştırmacılara göre şöyle görünmesi gereken şey şudur:

Çalış, test et, test et, test et .

Çünkü bu şekilde çalışmak, bilgi çubuğunu yapmak için daha etkili bir yöntemdir. Psikologlar buna ‘Test Etkisi’ diyorlar.

Testler yoluyla hafıza geliştirme

Test etkisinin etkisi, aşağıda özetlenen iki yeni çalışmada görülebilir.

1. Çalışmayı

İki Amerikalı psikolog Jeff Karpicke ve Henry Roediger, test etmenin gerçek ezberleme ve dil öğrenme üzerindeki etkilerini incelemek için bir grup üniversite öğrencisi üzerinde bir deney yaptı. Öğrencilerin Svahili çiftlerini ve İngilizce kelimeleri öğrenmelerini sağladı. Öğrencilerden farklı şekillerde teste hazırlanmalarını istedi. Örneğin, bir gruba doğru olanı bırakmadan tüm öğeler üzerinde kendilerini test etmeleri istenirken, diğer gruba doğru cevapları üzerinde kendilerini test etmeleri istendi.

Sonuçlar dikkat çekiciydi. Testten eşyaları düşüren öğrenciler kelime çiftlerinin yaklaşık% 35’ini hatırladılar. Öğeleri öğrendikten sonra bile test maddelerine devam edenler, kelime çiftlerinin% 80’ini hatırlayabiliyordu.

Çalışma 2

Dikkate değer bir çalışma 2014 yılında, Carola Wiklund-Hörnqvist’in dört dakikalık bir dizi psikolojik kavramı incelemek üzere bir lisans psikoloji dersinde 83 öğrenciye sahip olmasıyla yapılmıştır. Deneydeki öğrencilerin yarısı, her biri 15 saniye boyunca bir bilgisayar ekranında sunulmuşken gerçekleri incelemeye devam etti.

Sınıfın diğer yarısı, ekranda tarif edilen konsept ile ortaya çıkmaları gereken altı sınav aldı.

Öğrenim süresi sonunda, 83 katılımcının hepsine, kendilerine bir gerçek verildiği ve ilgili kavramı yazmaları istendiği bir test yapıldı. Aynı test 18 gün sonra ve 5 hafta sonra tekrar verildi.

Test edilen katılımcılar, üç sınavda da diğer öğrencilerden daha iyi performans gösterdi.

İkinci örnekte test edilen öğrencilere, ‘ anında geri bildirim ‘ olarak bilinen şeyle ek bir bellek artışı verildi; yani, cevabınızı verdikten hemen sonra doğru ya da yanlış cevap verip vermediğinizi bulmak.

Öğrenmeyi öğrenmek

Öyleyse, testler uzun süredir gerçekleri hatırlama yeteneğimizi geliştirmede çok etkiliyse, neden daha sık kullanıp revizyon planlarımıza uygulamıyoruz? Bazı yorumcular, geleneksel olarak testler hakkında hissetme şeklimize inebileceğini öne sürdüler. Çoğu insanın standart çalışma yöntemlerini testlerden daha az korkutucu ve talepkar olarak göreceğini söylemek muhtemelen doğru olacaktır. Beyin, en az direnç yolunu izlemesi için kablolu olduğundan, öğrenciler daha kolay seçeneği seçmeye daha yatkındır.

Bununla birlikte, insanların düşündüğümüz ve nasıl geliştirilebilecekleri konusunda farkındalık eksikliği gösterdikleri de kaydedilmiştir. Bunlar psikolog Tom Stafford’un “zihinsel kör noktaları” olarak adlandırdığı şey.

Bu nedenle, düzgün bir şekilde hazırlanmadığında kendinizi test etmenin iyi bir şey olabileceğini düşünmek, karşı sezgisel görünebilirken, daha geniş bir çalışma stratejisinin bir parçası olarak kullanıldığında, yine de oldukça faydalı olabilir .

Ancak, testin yararları hakkındaki yanlış anlamaları giderdiğimize göre, kendinize ait bellek artırıcı kısa sınavları bir araya getirerek kendi çalışma çabalarınıza uygulamaya başlayabilirsiniz .